Akhirnya... Aku Cuma Harap Diorang Bahagia Jerr..

Tahun 2007, umur dah 12 tahun.. Thun UPSR.., HAHAA...! Akhir nya smua dah settle... Ibu dah ada kbahagian dia sndiri dengan abah tiri aq.. Abah pun dah happy dngan umi skunk... Meski pun smua dah berlalu.., nmun aq xkan prnah lupakan pristiwa smua tu.. Shingga kn aq masih mnangis tika menjawab kertas priksa subjek Matematik time UPSR time tuu.., nsib meja aq dduk pling blakang skali..

Kesan daripda pristiwa msalah kluarga aq tu mnjejaskan kputusan UPSR aq sbb aq x fokus, tp brjaya laa, cma x dpat laa straight A dsebabkan aq ambik bahasa cina, bkn senang nk dpt A.. Tp aq syukur juga...

Apa yg aq harap cuma kbahagiaan kluarga aq, my both parents happy.. Its already more than enough.. Akak x nak apa2 pun, asal kn abah bhagia ngan umi, kakak pun suka.. Ibu happy ngan abah(my step father), akak pun sronok.. Asal kn jngan laah hbungan kita trputus.. Wlau pun abah dan ibu dh xda apa2 ikatan.., Abah n Ibu still jd kawan, kalau ada msalah Ibu akn tlong abah n Abah tlong ibu..

That's What I Hope...  X kira lah mcam mana pun abah.., mcm mana pun ibu.., kakak tetap sayang abah dan ibu selama nya.. 143...!!!
SEMOGA HIDUP ABAH dan UMI, IBU dan ABAH SENTIASA DIBERKATI ALLAH S.W.T. DAN BAHAGIA HINGGA KE AKHIR HAYAT... Aminn....!!!